متعدّدى در حوزه‌هاى حديث و رجال، منتشر نموده‌اند و «مؤسسه معارف اسلامى» قم كه‌ مدينة المعاجز و كتاب‌ الغيبة ى شيخ طوسى را در كارنامه خود دارد. بنياد پژوهش‌هاى اسلامى آستان قدس رضوى- كه گروه پژوهشى «حديث» دارد- نيز از اين جمله است. ديگر از اين مراكز، «مجمع احياى فرهنگ اسلامى» است كه كتاب‌هاى‌ نهج‌السعادة، ترتيب الأمالى الأربعة و چند اثر ديگر را عرضه نموده است.[1]

دو. مراكز آموزشى‌

1. دانشكده علوم حديث‌

دانشكده علوم حديث- كه سازمان مركزى آن در شهر رى مستقر است- يكى از مؤسّسات آموزش عالى غير دولتى- غير انتفاعى است كه در نوع خود (اختصاص به علوم حديث)، در سطح كشور، منحصر به فرد است و از سال 1378 ش، فعّاليت آموزشى خود را در شهررى آغاز كرده است و از سال 1384، شعبه فعّالى نيز در قم دارد (كه مستقلّاً بدان خواهيم پرداخت). اين دانشكده، در واقع، معاونت آموزشى مؤسسه علمى- فرهنگى دار الحديث را تشكيل مى‌دهد.[2]

از اهداف تأسيس اين دانشكده، مى‌توان به اين موارد اشاره نمود:

1. تربيت و تأمين دبيران و مربّيان متخصّص در علوم حديث و معارف دينى مورد نياز مراكز آموزشى؛

2. تربيت محقّقان و كارشناسانى در زمينه مطالعات و تحقيقات اسلامى در شاخه‌هاى مرتبط با علوم حديث؛

3. تربيت مبلّغان معارف اسلامى آشنا به علوم حديث براى داخل و خارج از

[1]. جهت اطّلاع مبسوط از مؤسّسات و مراكز فعّال در حوزه معارف دينى، ر. ك: بشير 81؛ شناسه 83( تهيّه شده در معاونت پژوهشى مركز مديريت حوزه علميه قم) و يا: علوم حديث، ش 13.

[2]. معاونت پژوهشى اين مؤسسه نيز« پژوهشكده علوم و معارف حديث» است كه پيش‌تر، از آن، با عنوان« مركز تحقيقات دار الحديث» ياد كرديم.