نگاهى به زندگى استاد غفّارى‌

على اكبر غفّارى، در سال 1303 ش، در خانواده‌اى مذهبى در تهران به دنيا آمد. او پس از گذراندن دوره ابتدايى به فراگيرى قرائت و تجويد قرآن پرداخت و سپس به شركت در كلاس‌هاى تفسير، همّت گماشت و در كنار آن، دروس مقدّمات حوزه را نيز فراگرفت و در برخى دروس حديثى آيةاللَّه ميرزا ابوالحسن شَعرانى و يك دوره كامل تفسير در درس آية اللَّه سيّد كاظم گلپايگانى شركت جست.

آشنايى او با يكى از كتاب‌فروشان تهران، اوّلين گام ورود ايشان در عرصه تصحيح كتاب‌هاى حديثى بود كه از كتاب شريف‌ الكافى‌ آغاز شد و با آثار شيخ صدوق و ديگر متون كهن، ادامه يافت. بدين ترتيب، ايشان تا پايان هشتاد سال عمر پُربركت خويش، ده‌ها جلد كتاب را تحقيق و تصحيح نمود، و سرانجام در ششم آبان 1383، بدورد حيات گفت.

2. آثار شيخ صدوق‌

كتب شيخ صدوق رحمه الله، در ميان منابع حديثى شيعه، جايگاه خاصّى دارند. مرحوم استاد على اكبر غفّارى كه به تصحيح اين آثار، اهتمام ويژه داشت، دليل اين امر را چنين بيان كرده است:

انگيزه من در توجّه بيشتر به آثار مرحوم شيخ صدوق، اصرار استاد ادبيات ما به مطالعه متون ادبى سطح بالا در كنار درس‌هايمان بود. ايشان به ما توصيه مى‌كرد كه آثار مرحوم صدوق را مطالعه كنيم. حقير نيز با مطالعه اين آثار، متوجّه غلطهاى چاپى بسيار و معضلاتى كه در آنها بود، شدم؛ معضلاتى كه گاه قابل حل نبود. در اين حال، متوجّه نسخه‌هاى ديگرى شدم تا راه حلّى پيدا شود و اين، نخستين گام در راه تحقيق و تصحيح اين متون بود؛ زيرا با خود مى‌انديشيدم كه: چرا بايد ذخاير فرهنگ شيعه و آثار بزرگ عالمان ما، كه هر كدام ستاره درخشان و موجب آبروى اين فرهنگ غنى هستند، اين گونه به لحاظ