در حديث شيعه، پديد نيامده است. به همين جهت، نياز به استفاده بيشتر عموم مردم و در دسترس قرار دادن مطالب آن براى افراد فارسى زبان، منجر به رويكرد مترجمان به ترجمه فارسى بعضى مجلّدات كتاب شده بود.[1]

جلد سيزدهم چاپ سنگى‌ بحار الأنوار- كه معادل جلدهاى 51 و 52 و 53 از چاپ جديد است-، مربوط به احاديث درباره امام زمان عليه السلام است كه بيش از 45 سال پيش، مرحوم استاد على دوانى (م 1385 ش)، اقدام به ترجمه آن نمود و با نام‌ مهدى موعود منتشر شد كه با استقبال شايانى روبه‌رو گرديد.[2]

مترجم، پس از ذكر شرح حال اجمالى از علّامه مجلسى و پدرش ملّا محمّد تقى و فرزندانش، مباحثى از شيخ الإسلامى او، سخنان ديگران درباره وى و نيز مرورى بر تأليفات فارسى و عربى وى، مباحث اصلى كتاب را آغاز كرده است. همچنين، براى جلوگيرى از درهم بودن و فشردگى احاديث، عناوينى براى آنها برگزيده و ابتداى مطالب را با قلم سياه‌تر، مشخّص كرده است.

براى پرهيز از قطور شدن كتاب، داستان «جزيره خضرا» كه به نظر مترجم از منابع غير معتبرى نقل شده، و نيز بعضى روايات مكرّر، حذف گرديده است. مترجم، همچنين، قسمتى از باب «توقيعات» كتاب را ترجمه نكرده است.

مترجم، اشعارى در مدح امام زمان عليه السلام در ابتدا و انتهاى كتاب، افزوده است.

اين كتاب، از فهارس فنّى نيز برخودار است؛ فهارسى چون: فهرست آيات و روايات، فهرست پاورقى‌ها، فهرست رواياتى كه مورد تحريف بهائيان قرار گرفته،

[1]. ترجمه بعضى از مجلّدات بحار الأنوار، به پيش از آغاز سده چهاردهم باز مى‌گردد. شيخ آقا بزرگ تهرانى، پانزده مورد از اين ترجمه‌ها را در الذريعه( ج 3، ص 18- 21 و 27 و ج 4، ص 82 و 88 و 115)، آورده است.

[2]. به همين دليل، اين كتاب، بارها تجديد چاپ شده و اكنون، راقم اين سطور، چاپ بيست و هفتم آن، منتشر شده در سال 1375 ش، را پيش رو دارد.