تلمّذ كرد، سپس به مشهد رفته، تحصيلات عالى خود را تكميل نمود و در 22 سالگى به درجه اجتهاد رسيد. سپس، مدّتى به نجف اشرف عزيمت كرد و با آراى علماى آن جا آشنا گرديد. آن گاه به شوق تبليغ و تدريس، به وطن مراجعت نمود و در مشهد مقدّس به تحقيق و تأليف، همّت گماشت. او خود گفته است كه پنج بار، همه مجلّدات‌ بحار الأنوار را با دقّت مطالعه كرده كه سه مرتبه براى متون حديث آن و دو مرتبه براى مطالعه رجال حديث آن بوده است.[1]

ثمره اين مطالعات، تأليف دو اثر بزرگ‌ مستدرك سفينة البحار و مستدركات علم الرجال‌[2] است.

وى در 28 مرداد 1364 ش، ديده از جهان فرو بست و در يكى از حجره‌هاى صحن مطهّر حرم امام رضا عليه السلام به خاك سپرده شد.

برخى آثار آية اللَّه شيخ على نمازى‌

1. ابواب رحمت‌ (در بيان اصول پنجگانه دين)؛

2. الا حتجاج بالتاج على أصحاب اللّجاج‌ (كتاب‌ التاج‌، نوشته يكى از علماى اهل سنّت مصر است و مرحوم نمازى، به وسيله همين كتاب، حقّانيت مذهب شيعه را اثبات مى‌كند)؛

3. الا علام الهادية فى اعتبار الكتب الأربعة (درباره اعتبار و صحّت كتب اربعه شيعه)؛

4. تاريخچه مجالس روضه‌خوانى و عزادارى‌؛

5. تاريخ فلسفه و تصوّف‌ (در بيان و نقد عقايد و آراى متصوّفه و فلاسفه)؛

6. قرآن و عترت در اسلام‌.[3]

7. مناسك حج‌؛

[1]. مقدّمه مستدرك سفينة البحار.

[2]. اين كتاب، در هشت جلد، در سال 1412 ق، به چاپ رسيده است.

[3]. جهت اطّلاع بيشتر، ر. ك: مقدّمه جلد اوّل مستدركات علم الرجال.