يك دهه قبل نمى‌رسد. كه در اين مجال، به معرّفى آنها خواهيم پرداخت:

1. فقه الحديث و روش‌هاى نقد متن‌

نگارش نهله غروى نايينى و كمال صحرايى اردكانى.

اين كتاب به سال 1379 توسّط دانشگاه تربيت مدرّس در تهران به چاپ رسيده است.

كتاب، مجموعاً از هشت فصل تشكيل شده است:

فصل اوّل، شامل اصطلاحات و تعاريف مورد نياز اين بحث است.

فصل دوم به جايگاه و اهمّيت حديث اختصاص يافته است.

در فصل سوم، علوم حديث از نظر متن، بررسى شده است.

فصل چهارم، درباره جعل حديث است.

فصل پنجم به موقعيت حديث و فقه الحديث اشاره دارد.

فصل ششم، در بردارنده مباحث فقه الحديثى است.

در فصل هفتم، تعارض ميان احاديث و روش‌هاى حلّ آن مطرح گرديده است.

و در فصل هشتم، عملكرد شيخ طوسى در رفع تعارض ميان احاديث، بررسى‌شده است.

در تعاريف و مستندات اين كتاب، هم از منابع شيعه و هم از منابع اهل سنّت، استفاده شده و بعضاً از تعاريف علم اصول فقه نيز بهره گرفته شده است. اين كتاب به عنوان كتاب درسى مقطع كارشناسى ارشد در رشته علوم قرآن و حديث، تأليف شده است.

2. اصول و قواعد فقه الحديث‌

تأليف آقاى محمّد حسن ربّانى‌

اين كتاب، به سال 1383 ش، توسّط انتشارات بوستان كتاب در قم به چاپ‌