مطالب پرداخته است. همچنين در ضمن آن، بعضاً شرح ابن ابى الحديد و ديگر شروح را نقل و نقد كرده است. جمعاً شصت فصل در اين مجموعه ذكر شده كه هر يك از فصول، داراى چند عنوان فرعى هستند. از ويژگى‌هاى اين كتاب، معرّفى نسخه‌هاى گوناگون‌ نهج البلاغه‌ و اشاره به اشتباهات، تصحيف‌ها و تحريف‌هاى اين نسخه‌ها و تعيين ميزان اعتبار آنهاست.

برخى از عناوين فصول كتاب، بدين قرار است: فى التوحيد، فى خلق السماء والأرض، فى النبوّة العامة، فى الإمامة العامّة، فى زهده (اميرالمؤمنين)، فى علمه، فى القضاء والقدر، فى أدعيته، فى وقعة الجمل، فى شجاعته، فى القرآن، فى العقل، موضوعاتٌ مختلفه.

3. ترجمه و تفسير نهج البلاغه‌

تأليف علّامه محمّد تقى جعفرى (م 1377 ش).

بى‌گمان، اين اثر سترگ در ميان ديگر شروح‌ نهج البلاغه‌، اثرى كم‌نظير به حساب مى‌آيد. اين مجموعه، يكى از مفصّل‌ترين و غنى‌ترين شروحى است كه توانسته نَمى از اقيانوس كلام اميرمؤمنان را به كام تشنه شيفتگانش بچشاند.

نگاهى به زندگى علّامه جعفرى‌

وى در سال 1304 ش، در شهر تبريز به دنيا آمد. پدرش نانواى باصفايى بود كه سواد نداشت؛ امّا قوه يادگيرى‌اش چنان قوى بود كه اغلبِ سخنان واعظان شهر را با دقّت براى ديگران، بيان مى‌كرد. جعفرى در كودكى، قرآن را از مادرش آموخت و در شش سالگى، چنان خوب قرآن را فرا گرفته بود كه وقتى اوّلين بار وارد مدرسه «اعتماد» تبريز شد، مدير مدرسه، او را به كلاس سوم فرستاد. او حافظه بسيار نيرومندى هم داشت، به نحوى كه متن‌ كليله و دمنه‌ را از حفظ مى‌خواند. وى در پانزده سالگى به تهران مهاجرت كرده، در مدرسه «فيلسوف»، مشغول تحصيل علوم دينى‌