3631/ 7. چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‌اند، از احمد بن محمد بن خالد، از بعضى از اصحاب خويش، از صالح بن عقبه، از سليمان بن زياد تميمى، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «حضرت حسين بن على عليهما السلام فرمود كه: خويش و نزديك، كسى است كه دوستى، او را نزديك گردانيده باشد، و اگر چه نسب و نژادش دور باشد، و دور، كسى است كه دوستى، ارواح را دور ساخته باشد، و هر چند كه نسبش نزديك باشد. هيچ چيز نسبت به چيزى از دست، به تن نزديك‌تر نيست. و به درستى كه دست خيانت مى‌كند، پس آن را مى‌برند، و بريده كه شد، آن را داغ مى‌كنند كه خونش قطع شود».

باب در خبر دادن مرد، برادرش را به دوستى او

6. باب در خبر دادن مرد، برادرش را به دوستى او

3632/ 1. چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‌اند، از احمد بن محمد بن خالد، از پدرش، از محمد بن عمر، از پدرش، از نصر بن قابوس كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام به من فرمود كه:

«چون يكى از برادرانت را دوست دارى، اين را به او اعلام كن. پس به درستى كه ابراهيم عليه السلام گفت: «رَبِّ أَرِنِي كَيْفَ تُحْيِ الْمَوْتى‌ قالَ أَ وَ لَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلى‌ وَ لكِنْ لِيَطْمَئِنَّ قَلْبِي»[1]؛ يعنى:

پروردگارا! بنماى مرا كه چگونه زنده مى‌گردانى مردگان را. خداى- تعالى- فرمود كه: آيا ايمان نياورده‌اى و باور نكرده‌اى كه من مردگان را زنده مى‌گردانم و بر اعاده ايشان قادر و توانايم؟ ابراهيم گفت: آرى، ايمان آورده‌ام و به كمال قدرتت گرويده‌ام، وليكن اين سؤال كه كردم، از براى آن است كه دلم بيارامد و ساكن شود».

3633/ 2. احمد بن محمد بن خالد و محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، هر دو روايت كرده‌اند، از على بن حكم، از هشام بن سالم، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «چون مردى را دوست دارى، او را به اين خبر ده؛ زيرا كه آن، بيشتر دوستى را ثابت مى‌دارد».

باب در بيان سلام كردن‌

7. باب در بيان سلام كردن‌

3634/ 1. على بن ابراهيم، از پدرش، از نوفلى، از سكونى، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: سلام تطوّع است (يعنى به طوع و

[1]. بقره، 260.