responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : تحفة الأولياء (ترجمه اصول کافي) نویسنده : الأردکاني، محمد علي    جلد : 4  صفحه : 407

است ارجمند درست‌كردار. تويى خدا كه نيست خدايى، مگر تو كه بزرگى و بزرگوارى رداى تو است».

باب در ثواب كسى كه لا اله الّا اللَّه بگويد

36. باب در ثواب كسى كه لا اله الّا اللَّه بگويد

3262/ 1. چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‌اند، از احمد بن محمد، از محمد بن على، از محمد بن فضيل، از ابوحمزه كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى‌فرمود: «چيزى نيست كه ثوابش از شهادت دادن به اينكه لا اله الّا اللَّه، بزرگ‌تر باشد. به درستى كه خداى عز و جل، چيزى با او برابرى نمى‌كند و كسى در كارها با او شريك نمى‌باشد».

3263/ 2. از او، از فضل يا فضيل بن عبدالوهّاب، از اسحاق بن عبداللَّه يا عبيداللَّه، از عبيد اللَّه بن وليد وصّافى مروى است كه آن را مرفوع ساخته، گفت كه: رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: «هر كه لااله الّا اللَّه بگويد، از براى او در بهشت درختى بكارند از ياقوت سرخ، كه ريشه‌اش در مشكِ سفيدى باشد، شيرين‌تر از عسل و سفيدتر از برف و خوشبوتر از مشك»[1].

تتمّه حديث: «و در آن درخت، ميوه‌ها است مانند پستان دختران باكره، كه شكافته مى‌شود از هفتاد حلّه» (يعنى چون شكافته شود، هفتاد حلّه از ميان آن بيرون آيد). و رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود كه: «بهترين عبادت‌ها، گفتن لا اله الّا اللَّه است» و فرمود كه: «بهترين عبادت‌ها استغفار است. و اين است قول خداى- تعالى- در كتابش كه: «فَاعْلَمْ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ»[2]» چنان‌كه گذشت.

باب در ثواب كسى كه لا اله الّا اللَّهُ و اللَّهُ اكبر بگويد

37. باب در ثواب كسى كه لا اله الّا اللَّهُ و اللَّهُ اكبر بگويد

3264/ 1. محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى روايت كرده است و آن را مرفوع ساخته، از حريز، از يعقوب قمى، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «بهاى بهشت، لا اله الّا اللَّهُ و اللَّهُ اكبر است».


[1]. و بعضى ميوه را تقدير كرده‌اند و گفته‌اند كه: ميوه‌اش از عسل شيرين‌تر باشد، تا آخر اين فقره. و ظاهر آن است كه چنين باشد؛ زيرا كه اين فقره، على‌الظّاهر نه صفت درخت مى‌تواند بود، نه منبت آن، كه عبارت است از زمين بهشت كه در خوشى و بوى چون مشك است، يا مشك است بر سبيل حقيقت.( مترجم)

[2]. محمد، 19.

نام کتاب : تحفة الأولياء (ترجمه اصول کافي) نویسنده : الأردکاني، محمد علي    جلد : 4  صفحه : 407
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست