نام کتاب : تحفة الأولياء (ترجمه اصول کافي) نویسنده : الأردکاني، محمد علي جلد : 4 صفحه : 407
است ارجمند درستكردار. تويى خدا كه نيست خدايى، مگر تو كه
بزرگى و بزرگوارى رداى تو است».
باب در ثواب كسى كه لا
اله الّا اللَّه بگويد
36.
باب در ثواب كسى كه لا اله الّا اللَّه بگويد
3262/ 1. چند نفر از
اصحاب ما روايت كردهاند، از احمد بن محمد، از محمد بن على، از محمد بن فضيل، از
ابوحمزه كه گفت: شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مىفرمود: «چيزى نيست كه
ثوابش از شهادت دادن به اينكه لا اله الّا اللَّه، بزرگتر باشد. به درستى كه خداى
عز و جل، چيزى با او برابرى نمىكند و كسى در كارها با او شريك نمىباشد».
3263/ 2. از او، از فضل
يا فضيل بن عبدالوهّاب، از اسحاق بن عبداللَّه يا عبيداللَّه، از عبيد اللَّه بن
وليد وصّافى مروى است كه آن را مرفوع ساخته، گفت كه: رسول خدا صلى الله عليه و آله
فرمود كه: «هر كه لااله الّا اللَّه بگويد، از براى او در بهشت درختى بكارند از
ياقوت سرخ، كه ريشهاش در مشكِ سفيدى باشد، شيرينتر از عسل و سفيدتر از برف و
خوشبوتر از مشك»[1].
تتمّه حديث: «و در آن
درخت، ميوهها است مانند پستان دختران باكره، كه شكافته مىشود از هفتاد حلّه»
(يعنى چون شكافته شود، هفتاد حلّه از ميان آن بيرون آيد). و رسول خدا صلى الله
عليه و آله فرمود كه: «بهترين عبادتها، گفتن لا اله الّا اللَّه است» و فرمود كه:
«بهترين عبادتها استغفار است. و اين است قول خداى- تعالى- در كتابش كه: «فَاعْلَمْ
أَنَّهُ لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اسْتَغْفِرْ لِذَنْبِكَ»[2]» چنانكه گذشت.
باب در ثواب كسى كه لا
اله الّا اللَّهُ و اللَّهُ اكبر بگويد
37.
باب در ثواب كسى كه لا اله الّا اللَّهُ و اللَّهُ اكبر بگويد
3264/ 1. محمد بن يحيى،
از احمد بن محمد بن عيسى روايت كرده است و آن را مرفوع ساخته، از حريز، از يعقوب
قمى، از امام جعفر صادق عليه السلام كه فرمود: «بهاى بهشت، لا اله الّا اللَّهُ و
اللَّهُ اكبر است».
[1]. و بعضى ميوه را تقدير كردهاند و گفتهاند
كه: ميوهاش از عسل شيرينتر باشد، تا آخر اين فقره. و ظاهر آن است كه چنين باشد؛
زيرا كه اين فقره، علىالظّاهر نه صفت درخت مىتواند بود، نه منبت آن، كه عبارت
است از زمين بهشت كه در خوشى و بوى چون مشك است، يا مشك است بر سبيل حقيقت.(
مترجم)