؟؟؟؟ كتاب ايمان و كفر

بسم اللَّه الرحمن الرحيم‌

[5] كتاب ايمان و كفر

[1]

باب: در بيان طينت مؤمن و كافر

1. باب در بيان طينت مؤمن و كافر[2]

1449/ 1. على بن ابراهيم، از پدرش، از حماد بن عيسى، از ربعى بن عبداللَّه، از مردى، از على بن الحسين عليهما السلام كه فرمود: «خداى عز و جل پيغمبران را از طينت عليّين‌[3] آفريد».

حاصل آنكه خدا دل‌هاى پيغمبران و بدن‌هاى ايشان را از آن طينت آفريد، و دل‌هاى مؤمنان را از آن طينت خلق فرمود، و خلق بدن‌هاى مؤمنان را از پست‌تر از آن قرار داد، و كفار را از طينت سجّين‌[4] آفريد، و خدا دل‌ها و بدن‌هاى ايشان را از آن آفريد؛ پس در ميان‌

[1]. و ايمان- به كسر همزه-، در لغت به معنى گرويدن و تصديق كردن و باور داشتن است، و در حقيقتِ معناى شرعى آن خلافِ بسيار است، و آنچه از احاديثِ بسيار ظاهر مى‌شود اين است كه ايمان، تصديق كردن است به دل، با اقرار به زبان و عمل كردن به اعضا و جوارح و اركان.

و كفر- به ضمّ اول و سكون دويم-، در لغت به معنى ناگرويدن و ناسپاسى كردن است، و در شريعت، بنابر آنچه اكثر متكلّمان گفته‌اند: عدم ايمان است از كسى كه شأنش آن باشد كه مؤمن باشد.( مترجم)

[2]. و طينت- به كسر اول-، سرشت و آفرينش است.( مترجم)

[3]. و عليّين- به كسر عين و لام و ياء مشدّدتين، بقعه‌اى است در آسمان كه ارواح مؤمنان به سوى آن بالا مى‌رود. و ضحاك در تفسير عليّين در سوره تطفيف‌[/ مطففين‌]، آيات 18 و 19 گفته است كه: عليّين، سدرة المنتهى است. و به روايت ابن‌عباس، لوحى است از زبرجد سبز، معلّق در زير عرش، كه اعمال ابرار در آن مكتوب است. و بعضى گفته اند كه: آن، علم ديوان خير است كه فرشتگان، اعمال نيكوكاران را در آن نويسند و درجات پادشاهان بهشت. و هيچ‌يك از اين معانى در اين‌جا مناسبتى ندارد، و ظاهر اين است كه مراد از آن، بهشت پنج‌گانه و زمين پنج‌گانه باشد، كه در باب خلق ابدان ائمه و ارواح و دل‌هاى ايشان گذشت. و آن طينتى است، از هر طينتى بلندتر و گِلى است، از هر گِلى خوش‌تر.( مترجم)

[4]. و سجّين- به كسر سين و جيم مشدّد، زيرترين جايى از دوزخ است. و آن طينتى است، از هر طينتى پست‌تر وگِلى است، از هر گِلى بدتر.( مترجم)