اصحاب ما، از سهل بن زياد و هر دو، از ابن‌محبوب، از على بن رئاب، از ابوبصير كه گفت:

شنيدم از امام محمد باقر عليه السلام كه مى‌فرمود: «مؤمن برادر مؤمن است و مانند يك تن‌اند، اگر از عضوى از آن بنالد، به واسطه علّتى كه دارد، دردِ آن را در باقى تن خويش بيابد. و روح‌هاى دو مؤمن، از يك روح است. و به درستى كه اتّصال و پيوستگى روح مؤمن به روح خدا، سخت‌تر است از اتّصال تيغ و روشنى آفتاب به جرم آن».[1]

2046/ 5. چند نفر از اصحاب ما روايت كرده‌اند، از سهل بن زياد، از عبدالرحمان بن ابى‌نجران، از مثنّى حنّاط، از حارث بن مغيره كه گفت: امام جعفر صادق عليه السلام فرمود كه:

«مسلمان برادر مسلمان است. و او ديده‌بان و آينه و رهنماى او است كه با او خيانت نمى‌كند، و او را فريب نمى‌دهد، و بر او ستم نمى‌كند، و او را به دروغ نسبت نمى‌دهد، و در غياب او سخن بد نمى‌گويد».

2047/ 6. على بن ابراهيم، از پدرش، از ابن‌ابى‌عمير، از حفص بن بخترى روايت كرده است كه گفت: در خدمت امام جعفر صادق عليه السلام بودم كه مردى بر آن حضرت داخل شد؛ پس حضرت به من فرمود كه: «او را دوست مى‌دارى؟» عرض كردم: آرى. بعد از آن به من فرمود كه: «چرا او را دوست ندارى، و حال آنكه او برادر تو است، و شريك در دينت، و ياور تو بر دشمنت، و روزيش [بر عهده‌] غير تو است».

2048/ 7. ابوعلى اشعرى، از حسين بن حسن، از محمد بن اورمه، از بعضى از اصحاب خويش، از محمد بن حسين، از محمد بن فضل، از ابوحمزه، از امام محمد باقر عليه السلام روايت كرده است كه گفت: شنيدم از آن حضرت كه مى‌فرمود كه: «مؤمن برادر پدرى و مادرى مؤمن است؛ زيرا كه خداى عز و جل مؤمنان را از سرشت بهشتى‌ها آفريد، و در روح‌هاى ايشان از بادها و نسيم بهشت جارى گردانيد، و از براى همين ايشان برادران پدرى و مادرى‌اند».

2049/ 8. محمد بن يحيى، از احمد بن محمد بن عيسى، از حجّال، از على بن عقبه، از امام جعفر صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: «به درستى كه مؤمن برادر مؤمن است، و

[1]. و مراد از روح خدا، چيزى است كه دل‌ها به آن زنده مى‌شود، و به جهت شرافت، به خدا منسوب شده است، چنان كه پيش از اين مذكور شد.( مترجم)