. هر كه چيزى را دوست بدارد ، ياد آن وِرد زبانش مى شود .

438.مَن قَبَضَ يَدَهُ مَخافَةَ الفَقرِ فَقَد تَعَجَّلَ الفَقرَ ؛ (7877)

.هر كس از ترس فقر ، دست از بخشش فرو بندد ، به سوى فقر شتافته است .

439.مَن نَظَرَ فِي العَواقِبِ سَلِمَ ؛ (7912)

.هر كس در سرانجام كارها انديشه كند ، سالم مى مانَد .

440.مَن جَهِلَ مَوضِعَ قَدَمِهِ زَلَّ ؛ (7920)

.هر كس جاى پاى خود را نشناسد ، مى لغزد .

441.مَن وَعَظَكَ أحسَنَ إلَيكَ ؛ (7924)

.هر كس اندرزت دهد ، به تو نيكى كرده است .

442.مَن وافَقَ هَواهُ خالَفَ رُشدَهُ ؛ (7957)

.هر كس با هوس خود موافقت كند ، با بالندگى خود مخالفت كرده است .

443.مَن أحسَنَ إلى جِيرانِهِ كَثُرَ خَدَمُهُ ؛ (7967)

.هر كس به همسايگانش نيكى كند ، خادمانش زياد شوند .

444.مَن أظهَرَ عَزمَهُ بَطَلَ حَزمُهُ ؛ (7980)

.هر كس تصميم خود را آشكار كند ، دورانديشى اش باطل شود .

445.مَن غَشَّ نَفسَهُ لَم يَنصَح غَيرَهُ ؛ (8008)

.آن كه با خود يك رنگ نباشد ، با ديگران نيز يك رنگ نيست .

446.مَن عُرِفَ بِالكِذبِ لَم يُقبَل صِدقُهُ ؛ (8010)

.كسى كه به دروغگويى شناخته شود ، سخن راستش نيز پذيرفته نمى شود .