مرتبه صحيح اصطلاحى جاى نمى‌گيرند، به اعتبار كتابى آسيبى نمى‌رسانند؛ چرا كه متون آنها با ديگر آموزه‌هاى اهل بيت عليهم السلام هم‌ساز است و به علاوه، اكثر اين روايات، در كتب معتبر ديگرى چون‌ نهج البلاغه‌، الكافى‌، المحاسن‌ و برخى از كتب مؤلّف- مانند:

عيون أخبار الرضا عليه السلام‌ و معانى الأخبار-، با سندهاى متعدّد نقل شده‌اند.

چهار شرح بر كتاب‌ التوحيد نوشته شده كه همگى به سده يازدهم و دوازدهم تعلّق دارند؛ مانند؛ شرح‌ التوحيد قاضى سعيد قمى شاگرد فيض كاشانى، و شرح‌ محدّث جزايرى با نام‌ انس الوحيد فى شرح التوحيد. يك برگردان به فارسى نيز از محمّد على بن محمّد حسن اردكانى، از علماى سده سيزدهم، با نام‌ اسرار توحيد به چاپ رسيده است‌[1]. در نسخه چاپى كتاب- كه به كوشش سيّد هاشم حسينى تهرانى، مقابله و تصحيح شده است-، فهرستى از ابواب كتاب، بيانات مؤلّف، موضوعات مختلف با عنوان تفصيل مطالب، فهرست اسماى حسناى الهى و فهرست اعلام نيز گنجانده شده است.

10. كمال الدين و تمام النعمة

مؤلّف: شيخ صدوق‌

تحقيق و تصحيح‌: على اكبر غفّارى‌

ناشر: مؤسّسة النشر الإسلامى، (انتشارات جامعه مدرسين)، قم، 1405 ق/ 1363 ش.

در تحقيق و تصحيح كتاب، از هفت نسخه خطّى متعلّق به سده دهم و يازدهم استفاده شده است كه بيشتر آنها خود، تصحيح شده هستند.[2] سه نسخه از هفت نسخه ياد شده، اساس كار تصحيح قرار گرفته‌اند. افزون بر اين نسخه‌ها، از نسخه چاپى‌ كمال الدين‌ و بحار الأنوار نيز استفاده شده است.[3]

[1]. الذريعة، ج 13، ص 153؛ التوحيد، ص 7- 8، مقدّمه محقّق.

[2]. كمال الدين و تمام النعمة، ص 29.

[3]. همان، ص 29- 30.