350-- 26. پس از بريدن از دوست از او بدگويى مكن كه راه بازگشت را مى‌بندى در حالى كه شايد تجربه‌ها او را به سوى تو بازگرداند.

351-- 27. نگاه انسان خبر از درونش مى‌دهد.

3528. جانت را ارزشمندتر از آن گير كه پيرو هوست باشد.

353-- 29. خودپسندى به نيكويى‌ها لطمه مى‌زند، و حسادت به دوست از نادرستى دوستى است و مردم را از تعرّض به آبرويت جلو نگيرى جز با آنچه به آنان مى‌بخشى.

354-- 30. به حضرتش گفته شد: حرص با چه چيز مداوا مى‌شود؟ فرمود: با هيچ چيز چون قناعت نمى‌توانى از حرصت انتقام بگيرى.

355-- 31. امام صادق عليه السلام مى‌فرمود: خدايا بى‌گمان شايستگى تو به عفو بيشتر از سزاوارى من به كيفر است.

356-- 32. از خدا به اندازه نزديكيش به تو حيا كن و به اندازه قدرتش بر تو بترس.

357-- 33. كتاب خدا بر چهار دسته است: عبارت و اشارت و لطايف و حقايق. عبارت براى عموم مردم، و اشارت براى خواصّ، و لطايف براى اوليا، و حقايق براى پيامبران است.

358-- 34. آن كه بيشتر از اندازه خود بخواهد، سزاوار ناكامى است.

359-- 35. عزّت آن است كه در برابر حقّى كه رعايتش بر تو لازم آيد، سر فرود آرى.