58.امام صادق عليه السلام : به خدا سوگند كه خداوند عز و جل ، از همان زمان كه آدم عليه السلام در گذشت، زمين را خالى از وجود امامى ننهاد تا به واسطه او ، خلق به سوى خداوند عز و جل، ره نمون شوند و او حجّت خدا بر بندگان باشد. هر كه دست از او بدارد ، نابود مى شود و هر كه به او چنگ زند ، رهايى مى يابد. و اين كار (تعيين امام)، بر عهده خداوند عز و جل است.

59.كمال الدين ـ به نقل از عمّار بن موسى ساباطى ـ :از امام صادق عليه السلام شنيدم كه مى فرمايد: «زمين، تا بوده ، خالى از حجّتى عالِم نبوده كه آنچه را از حق در آن مى ميرانند ، زنده كند» و سپس اين آيه را تلاوت نمود: «مى خواهند با دهان هايشان ، نور خدا را خاموش كنند ؛ امّا خدا نور خود را كامل مى گرداند، اگرچه كافران نخواهند» .

60.امام صادق عليه السلام : در زمين ، هميشه حجّت خدا هست كه حلال و حرام را مى شناسد و مردم را به راه خدا مى خوانَد.

3 / 3

حجّت ، يا آشكار و به نام است و يا پنهان و گم نام

61.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در حالى كه دستانش را به سوى آسمان برداشته بود ـ :بار خدايا! دوست بدار هر كسى را كه جانشينان من و امامان امّتم پس از من را دوست مى دارد، و دشمن باش با هر كسى كه با آنان دشمنى مى كند، و يارى كن هر كسى را كه يارى شان مى كند، و فرو گذار هر كسى را كه آنان را فرو مى گذارد، و زمين را از وجود شخصى از آنان كه حجّت تو را بر پاى دارد ـ خواه آشكار باشد ، خواه پنهان و گم نام ـ ، تُهى مدار تا دين تو و حجّت و برهان و نشانه هايت ، از بين نروند.