174.رجال الكشّى ـ به نقل از هشام بن الحكم ـ :امام صادق عليه السلام فرمود : «خداوند ، بُنان و سَرىّ و بَزيع[1] را لعنت كند ! شيطان ، از فرقِ سر تا نافش ، به صورت زيباترين انسان براى اين سه نفر ، نمايان مى شد». گفتم : بُنان ، در تأويل و تفسير اين آيه : «و او كسى است كه در آسمان ، خدا ، و در زمين ، خداست» ، مى گويد: يعنى خداى زمين ، غير از خداى آسمان است، و خداى آسمان ، غير از خداى زمين. خداى آسمان ، مقامش والاتر از خداى زمين است، و زمينيان ، برترىِ خداى آسمان را مى شناسند و او را بزرگ مى شمارند. امام عليه السلام فرمود: «به خدا سوگند كه خدا ، يكى است و شريكى ندارد ! او هم خداى آسمانيان است ، و هم خداى زمينيان. بُنان ـ كه لعنت خدا بر او باد ـ ، دروغ مى گويد. او خداوندِ بزرگ و توانا را كوچك دانسته و عظمت او را خُرد شمرده است» .

10 / 9

اين هفت نفر «آيا به شما خبر دهم كه شيطان ها بر چه كسى نازل مى شوند ؟ بر هر دروغگوى گنهكارى» ـ :

175.امام صادق عليه السلام ـ در باره اين سخن خداوند عز و جل:ايشان ، هفت نفرند: مُغَيره ،[2] بُنان، صائِد، حمزة بن عُماره بَربَرى ، حارث شامى ،[3] عبد اللّه بن حارث ،[4] و ابو خطّاب .