ه ـ مرثيه سرايى رَباب

2705.الأغانى ـ به نقل از عوانه ـ: وقتى امام حسين عليه السلام به شهادت رسيد، رَباب ، دختر امرؤالقيس، مادر سَكينه دختر حسين عليه السلام ، براى همسرش حسين عليه السلام ، اين مرثيه را سرود: {0 آن كه نورى بود كه از پرتو او، روشنايى گرفته مى شد در كربلا كشته شد؛ ولى دفن نشد . 0} {0 اى پسر پيامبر ! خداوند به تو از جانب ما پاداش نيكو دهد! جدر قيامت ،ج تو از خسارت جو كمبودج در روزى كه ترازوها بر پا مى شوند ، دور داشته شده اى . 0} {0 تو براى من كوهى سِتَبر بودى كه به آن پناه مى بردم و تو با مهرورزى و ديندارى با ما همراهى مى كردى؛ 0} {0 همان كسى كه براى يتيمان و نيازمندان ، پناه بود و بى نياز مى گرداند و هر مسكينى به او پناه مى برد . 0} {0 به خدا سوگند ، با مردى از شما وصلت نمى كنم تا اين كه در ميان ماسه و گِل ، پنهانم كنند . 0}

2706.تاريخ دمشق: رَباب ، دختر امرؤ القيسِ... كَلْبى، زنى است كه به مدّت يك سال در كنار قبر جشوهرشج حسين عليه السلام ماند و سرود: {0 تا يك سال مى مانم و آن گاه با شما وداع مى كنم و هر كه يك سال كامل بگِريد، عذرش جبراى رفتنْج پذيرفته است . 0} ... وقتى حسين عليه السلام از دنيا رفت ، از رَباب، خواستگارى شد و بر آن، پافشارى شد . گفت: «غير از پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، پدرشوهرى انتخاب نمى كنم» و ازدواج نكرد. يك سال پس از آن زيست و زير سايه نرفت تا بيمار شد و افسرده، از دنيا رفت.