دنبال آن ، مدينه ، يكپارچه عزادار شد : و زنان ، شيون كردند تا اين كه در مدينه ، چنان وِلوله اى بر پا شد كه تا آن زمان ، شنيده نشده بود . [1] سال 61 هجرى ، سال حُزن ناميده شد [2] و بر پايه گزارشدعائم الإسلام از امام صادق عليه السلام ، پس از واقعه عاشورا ، سه سال تمام بر امام حسين عليه السلام مرثيه سرايى مى شد . [3] همچنين طبق گزارشى ديگر از ايشان ، تا به هلاكت رسيدن ابن زياد ، خانواده امام عليه السلام از عزا بيرون نيامدند : هيچ يك از زنان ما خضاب نكرد و روغنى استفاده نكرد و سُرمه نكشيد و [مويش را ]شانه نزد تا اين كه سرِ عبيد اللّه بن زياد را برايمان آوردند . ما همواره، پس از آن ماجرا ، گِريان بوديم . [4]

3. پوشيدن لباس سياه در عزاى امام حسين عليه السلام

نخستين كسانى كه در عزاى امام حسين عليه السلام لباس سياه پوشيدند ، اُمّ سَلَمه ، همسر پيامبر صلى الله عليه و آله و زنان بنى هاشم بودند . [5] اين اقدام ، ريشه در سنّت نبوى داشت [6] و نشان مى دهد كه لباس سياه ، از زمان هاى گذشته ، علامتِ عزا بوده است . حتّي ابو مسلم هم در آغاز قيام خود ، براى استفاده تبليغاتى عليه حكومت بنى اميّه ، لباس سياه را انتخاب كرد، به طورى كه او و يارانش، در تاريخ به «سياه جامگان»