2393.إثبات الوصيّة : هنگامى كه حسين عليه السلام شهيد شد ، على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام را با اهل حرم آوردند و بر يزيد ملعون ، وارد كردند . پسر ايشان ، باقر عليه السلام ، دو سال و چند ماه داشت . او را نيز همراه ايشان آوردند . يزيد ، هنگامى كه ايشان را ديد ، گفت : اى على بن الحسين ! چه ديدى؟ فرمود : «تقدير خداى عزوجل را پيش از آن كه آسمان ها و زمين را بيافريند ، ديدم» . يزيد با همنشينانش در كار ايشان ، مشورت كرد . آنها به قتل او سفارش كردند و به او گفتند : ما از سگ بد ، بچّه اى نگاه نمى داريم ! على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام سخن آغاز كرد و پس از حمد و ثناى خداوند ، به يزيد ـ كه خدا لعنتش كند ـ گفت : «اين افراد به تو سفارشى كردند ، به خلاف سفارشى كه همنشينان فرعون به او كردند . فرعون ، در كار موسى و هارون ، با آنان مشورت كرد و آنان به او گفتند : به او و برادرش مهلت ده . ولى اينان كشتن ما را به تو سفارش كردند و اين ، علّتى دارد» . يزيد گفت : علّت چيست؟ فرمود : «آنان حلال زاده بودند و اينان حرام زاده اند ، و پيامبران و فرزندانشان را جز حرام زادگان نمى كُشند» . يزيد به فكر فرو رفت و هيچ نگفت . سپس فرمان داد آنان را [از مجلس ،] خارج كنند ، آن گونه كه حكايت و گزارش شده است .