2337.المزار الكبير ـ در «زيارت ناحيه مقدّسه» ـ: سرت را بر نيزه كردند و خانواده ات را مانند بندگان ، اسير نمودند و با زنجير آهنين ، به بند كشيدند و بر روى مَركب هاى بدون جهاز ، سوار نمودند و باد داغ نيم روزى ، صورت هاشان را مى سوزانْد . آنان را در دشت ها و صحراها مى راندند و دستانشان را به گردن هايشان بسته بودند و آنها را در بازارها مى چرخاندند .

2338.تاريخ اليعقوبى : عبد اللّه بن عبّاس به يزيد نوشت : «... هان ! از شگفت ترينِ شگفتى ها ـ و تا زنده اى ، روزگار ، شگفتى ها را به تو نشان خواهد داد ـ اين است كه تو دختران عبد المطّلب و نوجوانان كوچكِ نسل او را مانند اسيرانِ احضار شده ، به سوى شام بردى . تو به مردم نمودى كه بر ما چيره شده اى و بر ما فرمان مى رانى . سوگند به جانم ، اگر صبح و شام از [قيام] من ، در امان باشى ، اميدوارم كه از زخم زبان و شكستن (انتقاد) و بستنم در امان نباشى . پس شادى ات نپايد و خداوند ، تو را پس از كشتارى كه از خاندان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله كردى ، جز اندكى مهلت ندهد ، تا آن كه تو را سخت و دردناك بگيرد و نكوهيده و گنهكار ، از دنيا بيرون ببرد . بى پدر ! زندگى كن ـ كه به خدا سوگند ـ ، دستاوردت ، تو را نزد خدا ، فرو كشيده و پست كرده است . سلام بر هر كه خدا را فرمان برد !» .

2339.تذكرة الخواصّ : ابن عبّاس به يزيد نوشت : «اى يزيد ! از بزرگ ترين شماتت ها ، اين كار تو بود كه دختران پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و كودكان و حرمش را به سانِ اسيرانِ احضار شده تاراج گشته ، از عراق به شام بردى و دست يافتنت را بر ما و نيز چيره شدنت بر ما و اين را كه بر خاندان پيامبر خدا صلى الله عليه و آله مسلّط شده اى ، به مردم ، نشان دادى» .