2333.الثقات ، ابن حبّان : عبيد اللّه بن زياد ، سر حسين بن على عليه السلام را با زنان و كودكانِ اسير شده از اهل بيت پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ، بر شتران بى جهاز و با سر و روى گشوده ، روانه شام كرد .

2334.الفتوح : ابن زياد ، زَجْر (زَحْر) بن قيس جُعفى را فرا خواند و سر حسين بن على عليه السلام و سرهاى برادرانش و سر على اكبر عليه السلام و سرهاى خاندان و پيروان او را ـ كه خدا از همه ايشان راضى باد ـ به او سپرد . على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام را نيز فرا خواند و او را با خواهران و عمّه هايش و همگى زنان ، سوار كرد و به سوى يزيد بن معاويه روانه داشت . آنان ، حرم پيامبر خدا صلى الله عليه و آله را از كوفه تا شام بر مَركب هاى بدون جهاز ، از اين شهر به آن شهر و از اين جا به آن جا مى بردند ، آن سان كه اسيران تُرك و ديلم را مى بردند . زَحْر بن قيس جُعفى ، سر حسين عليه السلام را زودتر به دمشق رساند و نزد يزيد رفت و بر او سلام داد و نامه عبيد اللّه بن زياد را به او داد .

2335.تذكرة الخواص ـ به نقل از عبد الملك بن هشام نحوى بصرى ـ: ابن زياد ، سر حسين عليه السلام را همراه اسيرانِ در بند كشيده شده ، به سوى يزيد بن معاويه روانه كرد . ميان اسيران ، زنان و پسر بچه ها و دختر بچه هاى دختران پيامبر خدا صلى الله عليه و آله هم بودند كه بر شترانى بدون جهاز ، بسته شده بودند و سر و صورتشان باز بود . هر گاه در جايى فرود مى آمدند ، سر را از صندوق مخصوص آن ، بيرون مى آوردند و بر سر نيزه مى كردند و از آن در طول شب تا وقت حركت ، حراست مى كردند . آن گاه آن را به صندوق ، باز مى گرداندند و حركت مى كردند .

2336.الفصول المهمّة : عبيد اللّه ، زنان و كودكان را بر پشت مَركب هاى بدون جهاز ، روانه كرد . على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام هم همراه آنان بود و ابن زياد ، دست و گردن او را در بند نهاده بود . به همين حال ، آنان را بردند تا به شام رساندند .