2310.الأمالى ، صدوق ـ به نقل از دربان عبيد اللّه بن زياد ـ: ابن زياد ، فرمان داد كه على بن الحسين (زين العابدين) عليه السلام را در بند كنند و همراه زنان و اسيران به زندان ببرند . من با آنان بودم و از كوچه اى نگذشتيم ، مگر اين كه آن را پُر از مرد و زنى يافتيم كه بر صورت خود مى زدند و مى گريستند . آنان را در زندان افكندند و در را بر آنان بستند .

2311.الملهوف : ابن زياد ، فرمان داد و على بن الحسين عليه السلام و خاندانش را به خانه اى در كنار مسجد اعظمِ كوفه بردند . زينب ، دختر على عليه السلام ، گفت : هيچ زن عربى جز اُمّ وَلَد [1] يا كنيز ، بر ما وارد نشود ، كه آنها نيز مانند ما اسير شده اند .

2312.تاريخ الطبرى ـ به نقل از سعد بن عبيده ـ: زنان ، دختران و خاندان امام حسين عليه السلام را آوردند و بهترين كارى كه كرد ، فرمان داد تا خانه اى در جايى جدا برايشان بگيرند ، و روزى و خرجى و لباسى برايشان مقرّر كرد .

6 / 14

شهيد شدن دو نوجوان از خاندان پيامبر صلّي الله عليه و آله و سلّم

2313.تاريخ الطبرى ـ به نقل از سعد بن عبيده ـ: دو نوجوان از پسران عبد اللّه بن جعفر يا پسران پسر عبد اللّه بن جعفر رفتند و نزد مردى از قبيله طى آمدند و به او پناه بردند . او گردن آن دو را زد و سرهايشان را نزد ابن زياد آورد . ابن زياد ، تصميم گرفت گردنش را بزند و فرمان داد تا خانه اش را ويران كنند .

2314.أنساب الأشراف : دو پسرِ عبد اللّه بن جعفر ، به مردى از قبيله طَى ، پناه بردند . او گردن آن دو را زد و سرهايشان را براى ابن زياد آورد . ابن زياد ، به زدن گردنش اهتمام كرد و فرمان ويرانى خانه اش را داد .