1809.سِرُّ السلسلة العلويّة ـ به نقل از مُفَضَّل بن عمر : [امام] صادق عليه ال: عمويمان عبّاس عليه السلام ، تيزبين بود و ايمانى استوار داشت . همراه ابا عبد اللّه الحسين عليه السلام ، جهاد كرد و نيكو از آزمايش به در آمد و به شهادت رسيد و وارث برادران مادرى اش شد و پسرش عبيد اللّه بن عبّاس ، [آنها را] از او ارث بُرد . عبّاس عليه السلام ، به هنگام شهادت ، سى و چهار ساله بود .

1810.إعلام الورى : كنيه عبّاس عليه السلام ، ابو قِربَه (صاحب مَشك) بود ؛ زيرا براى برادرش [ حسين عليه السلام ]آب آورد . به او سقّا (آب آور) نيز گفته اند . او به هنگام شهادت ، 34 ساله بود داشت و فضيلت ها[ ى بسيارى ]داشت .

1811.أنساب الأشراف ـ در يادكردِ نام هاى فرزندان امير مؤمنان عليه الس: عبّاس اكبر ـ كه سقّا بود ـ . او در كربلا ، مَشك آبى را براى حسين عليه السلام آورد و كنيه ابو قِربه (صاحب مَشك) ، به او داده شد .

1812.تاريخ الطبرى ـ به نقل از ضحّاك بن عبد اللّه مَشرقى ـ، هنگامى كه امام حسين عليه السلام به يارانش ، اجازه بازگشت داد ـ : برادران و فرزندان و برادرزادگانش و نيز دو پسر عبد اللّه بن جعفر ، به حسين عليه السلام گفتند : چرا اين كار را بكنيم ؟ براى اين كه پس از تو بمانيم ؟! خداوند ، چنين روزى را هيچ گاه به ما نشان ندهد ! آغازگر اين گونه سخنان ، عبّاس بن على عليه السلام بود .

1813.الثقات، ابن حبّان : به عبّاس عليه السلام ، سقّا مى گويند ؛ زيرا حسين عليه السلام در زمان جنگيدنش ، براى رفع تشنگى اش ، آب خواست و عبّاس عليه السلام و برادرش ، به چاره جويى بر آمدند . عبّاس عليه السلام مَشك آب كوچكى يافت . آن را [ آورد و ] به حسين عليه السلام داد تا بنوشد ؛ امّا هنگامى كه خواست بنوشد ، تيرى آمد و بر گلويش نشست و نگذاشت كه آب بنوشد . شمشيرها ، او را در ميان گرفتند تا به شهادت رسيد . از اين رو ، عبّاس بن على عليه السلام را «سقّا» مى نامند .