3775.امام صادق عليه السلام: اى آدمى زاده ! اگر پرنده اى دلت را بخورد، سير نمى شود و اگر چيزى به اندازه سوراخ سوزن بر چشمت نهاده شود ، نمى بيند و با اين حال، مى خواهى ملكوت آسمان ها و زمين را با آن دو بشناسى؟! اگر راست مى گويى ، چشمانت را به اين خورشيد كه مخلوقى از مخلوقات خداست، بدوز . اگر توانستى ، آن گونه است كه مى گويى .

3776.الأمالى، صدوق ـ به نقل از ابراهيم كرخى ـ: به امام صادق عليه السلام گفتم: مردى پروردگارش را در خواب ديده است . اين، چگونه مى شود؟ فرمود: «اين، مردى بى دين است . خداوند ـ تبارك و تعالى ـ نه در بيدارى ديده مى شود و نه در خواب، و نه در دنيا و نه در آخرت .

3777.الأمالى، صدوق ـ به نقل از اسماعيل بن فضل ـ: از امام جعفر صادق عليه السلامپرسيدم: آيا خداى ـ تبارك و تعالى ـ در معاد، ديده مى شود؟ فرمود: «خدا، منزّه و بسيار والاتر از اين است. اى پسر فضل ! ديده ها جز آنچه را كه رنگ و كيفيّت دارد، نمى بينند و خداوند، آفريننده رنگ ها و كيفيّت هاست» .

3778.امام رضا عليه السلام: انديشه دل ها بزرگ تر از ديدگان سر است . انديشه ها، او را درنمى يابند و او انديشه ها را درمى يابد .

3779.التوحيد ـ به نقل از محمّد بن عبد اللّه خراسانى ، خادم اما: مردى زنديق بر امام رضا عليه السلامدرآمد و گروهى نزد امام عليه السلام بودند ... مرد گفت: چرا حواسّ بينايى، او (خدا) را درنمى يابند؟ فرمود: «به خاطر تفاوت ميان او و مخلوقاتش كه حواسّ بينايى انسان و جز انسان ، آنها را درمى يابند . او با شكوه تر از آن است كه ديده اى او را دريابد و يا انديشه اى او را در بر و يا عقلى او را فرا گيرد» .