باب يكم: نشانه هاى گوناگون خدا در خلقت

قرآن

«بى گمان ، در آفرينش آسمان ها و زمين و در پىِ يكديگر آمدن شب و روز ، براى خردمندان ، نشانه هايى است . كسانى كه خدا را ايستاده و نشسته و به پهلو آرميده ، ياد مى كنند و در آفرينش آسمان ها و زمين مى انديشند [كه] پروردگارا ! اينها را بيهوده نيافريدى . تو منزّهى . پس ما را از عذاب آتش دوزخ ، نگاه دار» .

«بى گمان ، در آفرينش آسمان ها و زمين و در پىِ يكديگر آمدن شب و روز و كشتى هايى كه در دريا روان اند و به مردم سود مى رسانند و آن آبى كه خداوند از آسمان فرو فرستاده و با آن ، زمين را پس از مردنش زنده گردانيده و هر گونه جنبنده اى را در آن پراكنده كرده است ، و نيز در گردش بادها [به هر سو] و ابرى كه ميان آسمان و زمين آرميده است ، براى گروهى كه مى انديشند ، واقعا نشانه هايى [گويا] وجود دارد» .

«به راستى ، در آسمان ها و زمين ، براى مؤمنان ، نشانه هايى است و در آفرينش خودتان و آنچه از انواع جنبنده ها پراكنده مى گردانَد ، براى مردمى كه يقين دارند ، نشانه هايى است . [و نيز] در پياپى آمدن شب و روز و آنچه خدا از روزى از آسمان فرود آورده و به وسيله آن ، زمين را پس از مرگش زنده گردانيده است و همچنين ، در گردش بادها [به هر سو] ، براى مردمى كه مى انديشند ، نشانه هايى است . اينهاست آيات خدا كه به راستى آن را بر تو مى خوانيم . پس ، بعد از خدا و نشانه هاى او به كدام سخن خواهند گرويد؟» .