فصل هفتم : على از زبان يارانش

7 / 1

ابو الأسود دُئلى

3887.ربيع الأبرار : زياد بن ابيه ، از ابو الأسود درباره دوستى على عليه السلام پرسيد. ابو الأسود گفت : دوستىِ على در دل من ، شديدتر مى گردد ، همان گونه كه دوستىِ معاويه در دل تو افزوده مى شود. من از دوست داشتن على ، خداوند و خانه آخرت را مى طلبم ، و تو با دوست داشتن معاويه ، دنيا و زيور آن را مى جويى. مَثَل من و تو ، چنان است كه شاعر مَذحِجى گفته است : {0 دو دوست با خواستِ گونه گونيم من بزرگى مى جويم و او به يمن ، علاقه دارد. 0} {0 من خون بنى مالك را و شير دوش ، سفيدىِ شير را در نظر مى دارد. 0}

3888.الاستيعاب ـ در سوگ امير مؤمنان عليه السلام ـ: ابو الأسود دؤلى ـ و اكثر آن را به امّ هيثم ، دختر عريان نخعى نسبت مى دهند ـ ، سرود : {0 اى ديده ، واى بر تو! ياريمان كن بر امير مؤمنان ، گريه نمى كنى؟ 0} {0 امّ كلثوم ، بر او گريست و به يقين ديد. 0} {0 به خوارج ، هر جا كه هستند ، بگو : ديدگانِ بدخواهان ما روشن مباد! 0} {0 آيا در ماه رمضان ، همه ما را سوگوار كرديد؟ با كشتن بهترينِ مردم؟ 0} {0 آن كه كشتيدش، بهترين كسى بود كه بر اسب نشست وآن را رام ساخت و [ بهترين كسى كه] بر شتر ، سوار شد. 0} {0 و [ بهترين] كسى كه نعلين پوشيد و كفش به پا كرد و آن كه آيات سوره هاى بلند و كوتاه را مى خوانْد. 0} {0 همه صفت هاى خوب در او بود و [ نيز] دوستىِ فرستاده پروردگار جهانيان. 0} {0 قريشيان، هر جا كه بودند ، مى دانستند كه تو از نظر دين و خاندان ، بهترينِ آنانى. 0} {0 اگر با ابو حسين ، رو به رو شوى ماه را بر بالاى ديدگان وى مى بينى. 0} {0 ما پيش از كشته شدن او ، به خير بوديم و ولىّ پيامبر خدا را در بين خود مى ديديم. 0} {0 آن كه حق را به پا مى داشت و در آن ، ترديد نمى كرد و در بين دشمن و نزديكان ، عدالت را به كار مى گرفت. 0} {0 دانشى را كه در نزدش بود ، پوشيده نداشت و از ستمكاران ، آفريده نشده بود. 0} {0 مردم، آن هنگامى كه على را از دست دادند چون چارپايانى بودند كه سال ها در شهر ، حيران بودند. 0} {0 اى معاوية بن صخر! او را سرزنش مكن چرا كه [ او] باقى مانده خليفه ها در بين ما بود. 0}