responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ نویسنده : محمدی ری‌شهری، محمد    جلد : 9  صفحه : 201

9 / 22

نَسايى [1]

3989.فتح البارى : احمد [ بن حنبل] ، اسماعيل قاضى ، نَسايى و ابو على نيشابورى گفته اند : به مقدارى كه حديثِ با سند صحيح درباره على عليه السلام آمده ، در حقّ هيچ يك از اصحاب نيامده است.

9 / 23

نَظّام [2]

3990.الأمالى ، طوسى ـ به نقل از جاحظ (عمرو بن بحر) ـ: از نظّام شنيدم كه مى گفت : على بن ابى طالب ، براى متكلّم ، گرفتارى است. اگر حقّش را كاملاً ادا كند ، گرفتار غلوّمى شود و اگر حقّش را كم گذارَد ، گناه كرده است، و حدّ وسط [ درباره او] ، بسيار دقيقْ وزن ، تيز بيان و دشوارياب است ، جز براى شخص زيرك و باهوش.


[1] ابو عبد الرحمان احمد بن شعيب بن على بن سنان نسايى ، نويسنده السنن ، در سال 215ق ، در نسا[ى ماوراء النهر ]به دنيا آمد. محمّد بن موسى مأمونى گفته : از افرادى شنيدم كه بر ابو عبد الرحمان نسايى در نگارش كتاب الخصائص ، درباره على عليه السلام و ترك نگاشتن فضايل شيخين ، خرده مى گرفتند. جريان را به وى گفتم. در پاسخ گفت : وارد دمشق شدم و در آن جا روىْ برگردانندگان از على عليه السلام بسيار بودند و من كتاب الخصائص را نوشتم ، به اميد آن كه خداوند ، آنان را هدايت كند. وى سپس كتاب فضائل الصحابة را نوشت. به وى گفته شد : آيا فضايل معاويه را نمى نويسى؟ گفت : چه بنويسم؟ آيا حديث : «خدايا! شكمش را سير نكن» را بنويسم؟! پرسش كننده ، ساكت شد. ابو عبد اللّه ابن منده از حمزه عقبى مصرى و ديگران روايت كرده اند كه نسايى در اواخر عمرش از مصر خارج شد و به دمشق رفت . در آن جا از وى درباره معاويه و آنچه كه در فضيلت وى وارد شده ، پرسيدند. گفت : در حدّى نيست كه با كسى سنجيده شود تا تفضيلى برايش باشد. راوى گفت : همواره از جمعشان دورش مى كردند تا آن كه او را از مسجد ، بيرون كردند . آن گاه ، به مكّه فرستاده شد و در آن جا درگذشت . وى چنين گفته ؛ ولى درستْ آن است كه او را به رَمله بردند و درگذشتش در سال 303ق ، بود (ر. ك: تهذيب التهذيب: ج 1 ص 93 ش 66 ، سير أعلام النبلاء : ج 14 ص 125 ش 267) .

[2] ابو اسحاق ابراهيم بن سيّار بن هانى نظّام بصرى ، از بزرگان معتزله است. وى شاعرى اديب و بليغ بود و يكى از زِبَردستان متكلّمان به شمار مى رفت و در فلسفه و اعتزال ، آثار فراوانى دارد. در زمان خلافت معتصم و يا واثق عبّاسى ، در سال دويست و بيست و اندى درگذشت (ر . ك : لسان الميزان : ج 1 ص 67 ش173 ، إكمال الكمال : ج 7 ص 357 ، سير أعلام النبلاء : ج 10 ص 541 ش 172) .

نام کتاب : دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ نویسنده : محمدی ری‌شهری، محمد    جلد : 9  صفحه : 201
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست