10 / 8

پشيمانى عايشه

2281.الكامل فى التاريخ ـ به نقل از عايشه ، پس از جنگ جمل ـ: به خدا سوگند ، دوست داشتم بيست سال پيش از اين روز ، مُرده بودم.

2282.نهـاية الأرب: چـهره هاى سـرشـناس ، نــزد عايشه آمدند. يكى از آنها قَعقاع بن عمرو بود كه نزد او آمد و سلام كرد. عايشه گفت: به خدا سوگند ، دوست داشتم كه بيست سال پيش از اين ، مُرده بودم.

2283.فتح البارى ـ به نقل از محمّد بن قيس ـ: جنگ جمل به ياد عايشه آمد و گفت: هنوز مردم از جنگ جملْ سخن مى گويند؟ گفتند: آرى . گفت: دوست داشتم در خانه مى نشستم ـ چنان كه ديگران نشستند ـ ، و اين براى من دوست داشتنى تر بود از اين كه از پيامبر خدا ده فرزند مى داشتم و تمامى آنان ، مانند عبد الرحمان بن حارث بن هشام بودند.

2284.المستدرك على الصحيحين ـ به نقل از عايشه ـ: دوست داشتم در سوگ ده فرزند مانند حارث بن هشام مى نشستم و به همراه پسر زبير ، اين راه را نمى پيمودم.

2285.الطبقات الكبرى ـ به نقل از عمارة بن عُمَير ـ: كسى برايم روايت كرد كه شنيده بود وقتى عايشه آيه «و در خانه هايتان بنشينيد» را تلاوت مى كرد ، چندان مى گريست كه روسرى اش خيس مى شد.