ر . ك : ص 321 (نيرنگ) .

3 / 2

حق مدارى

1354.امام على عليه السلام : برترينِ مردمان نزد خداوند ، كسى است كه رفتار بر پايه حق ـ گرچه او را به سختى اندازد ـ ، برايش دوست داشتنى تر از باطل است ؛ گرچه برايش سودآور شود .

1355.امام على عليه السلام : در نظر گرفتنِ حق به سود كسى ، شما را باز ندارد كه حق را به زيان او به پا داريد .

1356.الإرشاد : هنگامى كه امير مؤمنان ، عزم سفر به سوى بصره كرد ، در يكى از روستاهاى مدينه به نام «رَبَذه» [1] فرود آمد . بازمانده حاجيان ، او را ملاقات كردند و نزد او گِرد آمدند تا سخنان او را كه در خيمه اش بود ، بشنوند . ابن عبّاس گويد : نزد على عليه السلام آمدم . ديدم كفش هايش را وصله مى كند . بدو گفتم : نياز ما به تو براى اصلاح امور ، بيشتر از آن چيزى است كه انجام مى دهى . سخنى نگفت تا از وصله كردن كفش فراغت يافت و آن را كنار كفش ديگر گذاشت . سپس به من فرمود : «آنها را قيمت بگذار» . گفتم : ارزشى ندارند . فرمود : «هر چه قدر مى ارزد!» . گفتم : نيم درهم . فرمود : «به خدا سوگند ، اين كفش ها برايم دوست داشتنى تر است از فرمانروايى بر شما ، مگر آن كه حقّى را به پا دارم يا باطلى را بزدايم» .