530.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله ـ در توصيف على عليه السلام ـ: اوست برادر و وزير (دستْ يار) من و بهترين كسى كه در ميان خاندانم بر جاى مى نهم ، و [ اوست] سرور مسلمانان و امير مؤمنان پس از من و پيشواى سپيدرويان روز قيامت.

531.الأمالى ، صدوق ـ به نقل از ابوذر غِفارى ـ: ما با گروهى از اصحاب ، روزى نزد پيامبر خدا در مسجد قُبا بوديم كه ايشان فرمود : «اى اصحاب من! از اين در، مردى به نزد شما مى آيد كه امير مؤمنان و پيشواى مسلمانان است». همه و از جمله من نگريستيم، كه ناگهان ديديم على عليه السلام پديدار شد. پيامبر صلى الله عليه و آله برخاست و به پيشواز او رفت و با او معانقه كرد و ميان چشمانش را بوسيد و او را آورد و در كنار خود نشاند. سپس با چهره كريمانه خود به ما رو كرد و فرمود : «اين ، امام شما پس از من است. اطاعت از او اطاعت از من ، و سرپيچى از او سرپيچى از من است و اطاعت از من اطاعت از خدا و سرپيچى از من سرپيچى از خداى عز و جلاست».

5 / 5

اختصاص داشتن عنوان «امير المؤمنين» به على

532.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : آن گاه كه شبانه به آسمان برده شدم و ميان من و پروردگارم فاصله اى جز به اندازه دو سرِ كمان يا كمتر از آن نبود ، پروردگارم آنچه كه بايد به من وحى كند ، وحى كرد و سپس فرمود : «اى محمّد! به على بن ابى طالب، امير مؤمنان، سلام برسان، كه پيش از او هيچ كس را به اين نام نناميده ام و پس از او نيز كسى را به اين نام نمى نامم».

533.پيامبر خدا صلى الله عليه و آله : شبى كه مرا به آسمان و از آسمان به آسمان تا «سِدرةُ المنتهى» بردند ، در پيشگاه پروردگارم عز و جل ايستادم. خداوند به من فرمود : «اى محمّد! ... على را براى تو برگزيدم. پس او را جانشين و وصىّ خود گير. نيز علم و حلمم را بدو بخشيدم. او حقيقتا امير مؤمنان است . نه پيش از او كسى بدان [ منصب] نائل آمد و نه براى كسى پس از او [ چنين ]خواهد بود».