نام کتاب : دانش نامه اميرالمؤمنين (ع) بر پايه قرآن، حديث و تاريخ نویسنده : محمدی ریشهری، محمد جلد : 12 صفحه : 427
5 / 13
وليد بن عُقْبه
او برادر مادرى عثمان و از جمله كسانى بود كه در روز فتح مكّه مسلمان شدند. پدرش پس از اسارت در غزوه بدر، به فرمان پيامبر صلى الله عليه و آله به دست امير مؤمنان، كشته شد . درباره وليد بن عُقْبه ، اين آيه نازل شده است : «اى كسانى كه ايمان آورده ايد! چنانچه فاسقى خبرى آورد ، صحّت و سُقم آن خبر را جويا شويد» . با اين ، خليفه دوم ، او را براى جمع آورى زكات مى فرستاد . او در مى گسارى زياده روى مى كرد و به همين خاطر بود كه در زمانى كه از طرف عثمان ، زمامدارى كوفه را به عهده داشت ، [به مدينه احضار و] حدّ شرعى بر وى جارى شد . نصب او به زمامدارى ، يكى از ايرادهايى است كه عليه عثمان ، ثبت شده است . او دشمنى ديرينه اى با امير مؤمنان داشت و همو بود كه در زمان پيامبر صلى الله عليه و آله به على عليه السلام گفت : من از تو تيزشمشيرتر ، سخنورتر و در جنگ ، پُر ابّهت ترم . در پى اين جريان بود كه اين آيه نازل شد : «آيا كسى كه مؤمن است ، همانند فاسق است؟!» . [1] هنگامى كه براى امام على عليه السلام بيعت گرفته شد ، او با امام عليه السلام بيعت نكرد ؛ بلكه معاويه و پيروان عثمان را با اشعارى كه مى سرود ، عليه امام عليه السلام مى شوراند . او در جنگ صِفّين ، همراه معاويه بود و به امام عليه السلام ناسزا مى گفت .