دو . از آن جا كه علاقه مند بوديم در سال هايى كه به نام مولا على عليه السلام مزيّن بود ، [1] متن عربى و ترجمه آن ، هر دو به سرانجام برسد ، از مترجمان متعدّد ، يارى گرفتيم كه اين كار، با همه سودمندى اش در بهره گيرى از زمان، تنوّع سبك را تا اندازه اى بر متن فارسى تحميل كرد و البته تلاش شد تا با بهره گيرى از كنترل واحد در ويراستارى ، از آن ، كاسته شود . سه . براى اطمينان بيشتر ، ترجمه ها توسط افراد ديگرى ، غير از مترجمان ، با متن اصلى مقابله شده است ، تا در صورتى كه كاستى اى هست و يا اشتباهى براى مترجم رخ داده ، رفع شود . بنا بر اين ، كار را بايد محصول تلاش مترجم و مقابله گر شمرد . گفتنى است كه در پايان كار، متن آماده شده، به مؤلّف محترم، جناب آقاى رى شهرى نيز عرضه شد واصلاحات وتذكّرات ايشان ، در ترجمه ، مدّ نظر قرار گرفت . چهار . پاره اى مترجمان ، در ترجمه آيات قرآنى ، از ترجمه دكتر محمّد مهدى فولادوند و در ترجمه نهج البلاغه ، از ترجمه دكتر سيد جعفر شهيدى استفاده كرده اند و از اين حيث، خود را وامدار ايشان مى دانند و البته پاره اى از مترجمان نيز روش خاصّ خود را به كار گرفته اند . پنج . از آن جا كه مقالات و توضيحات مندرج در آغاز و انجام بخش ها و فصل ها ، غالبا به فارسى نوشته شده بودند ، مترجمان ، تنها به بازبينى كلّى و در پاره اى موارد به هماهنگ سازى آنها بسنده كردند . شش . در جلد نهم متن عربى ، اشعارى از شاعران معروف عرب در وصف امير مؤمنان آمده است كه در برگردان فارسى ، تنها شعر شاعران قرون نخست هجرى (تا اواسط قرن چهارم) ترجمه شد و اشعارى از شاعران فارسى زبان ، جايگزين ترجمه ساير اشعار گرديد . هفت . جلد چهاردهم اين دانش نامه ، به «فهرست ها و نمايه» اختصاص دارد كه بر اساس متن فارسى تنظيم شده اند .