356.امام حسين عليه السلام ـ از خطبه اش در روز عاشورا ـ: آيا من، پسر دختر پيامبرتان و نيز پسر وصى و پسر عموى او و پسر نخستين ايمان آورنده به دين خدا و تصديق كننده فرستاده اش ـ در آنچه از سوى پروردگارش آورده است ـ نيستم؟

357.مُرُوج الذهب ـ در نامه محمّد بن ابى بكر به معاويه ـ: نفرين بر تو! چگونه خودت را با على عليه السلام برابر مى نهى، در حالى كه او وارث پيامبر خدا و وصىّ او و پدر فرزندان او و نخستين پيرو او در ميان مردمان بود و نزديك ترين پيوند را با او داشت؛ او كه پيامبر صلى الله عليه و آله از راز خويش باخبرش مى نمود و او را بر كار خود ، آگاه مى ساخت؟

358.الأمالى ، صدوق ـ به نقل از كديرة بن صالح هجرى، از ابوذر (جندب بن: شنيدم كه پيامبر خدا درباره على عليه السلام سه سخن مى گويد كه داشتن يكى از آنها از دنيا و هر چه در آن است، برايم محبوب تر است. شنيدم كه مى گويد : «خدايا! او را پشتيبانى كن و با او پشتيبانى برسان. خدايا! او را يارى كن و با او يارى برسان، كه او بنده تو و برادر پيامبر توست». سپس ابو ذر گفت : به ولايت و برادرى و وصايت على ، گواهى مى دهم. سلمان فارسى، مقداد، عمّار، جابر بن عبد اللّه انصارى، ابو هيثم بن تَيّهان، خُزيمة بن ثابت (ذو شهادتين)، ابو ايّوب انصارى (صاحب منزل پيامبر خدا) و هاشم بن عُتبه مِرقال ـ كه همگى از برترين اصحاب پيامبر خدا بودند ـ نيز چونان ابوذر، گواهى دادند.