فصل چهارم : نهايت جوان مردى در دو جنگ

4 / 1

جنگ بدر

جنگ بدر ، دشوارترين و شكوهمندترين نبرد پيامبر خداست . شرايط زمانى ، چگونگى تركيب نيروها ، ساز و برگ مسلمانان ، هدف آغازين حركت ـ كه دستيابى به كاروان مشركان و كالاهاى آنان بود ـ و نبرد غير منتظره و نابرابر و . . . نشان دهنده اهمّيت اين نبرد و نقش سرنوشت ساز آن است . از اين رو، «بدريان» در هماره تاريخ، جايگاه ويژه اى داشته اند ودر حوادث تاريخ اسلام ، بويژه پس از پيامبر خدا، حضور بدريان در همه جا اهمّيتى خاص داشت. اين نبرد در رمضان سال دوم هجرى در منطقه بدر ، در نزديكى مدينه واقع شد . اميرمؤمنان عليه السلام در اين نبرد ـ كه آغازين جنگ پيامبر خدا و نيز نخستين چهره نمايى قهرمانانه على عليه السلام است ـ ، جلوه اى ديدنى ، ستودنى و شگفت دارد ، بدين سان كه : 1 . پرچم پيروزمند سپاه اسلام در دست هاى پر توان على عليه السلام بود . 2 . پيش از رويارويى و در مرحله حسّاس كسب اطّلاعات ، براى دست يافتن به چند و چون نيروى دشمن ، همراه برخى صحابيان به مأموريت رفت كه موفّقيتى كارآمد داشت . 3 . در دلِ سياهى تاريك و هولناك شب نبرد ، آن گاه كه پيامبر خدا طلبِ آب نمود ، على عليه السلام به پا خاست و ثابت و استوار به «بدر» گام نهاد و از چاهى بس ژرف و تاريك ، آب برگرفت و پيامبر خدا را سيراب كرد . 4 . على عليه السلام در اوّلين نبرد تن به تن ، وليد بن عُتبه را به خاك هلاكت افكند و سپس در كشتن عتبه ، پدر وليد ، هماوردِ او را يارى رسانْد . على عليه السلام ، اين حماسه شكوهمند را در نامه اى به معاويه يادآورى كرده است : من پدر حسنم! كشنده جدّ و برادر و دايى ات كه در نبرد بدر ، سرشان را شكافتم؛ و آن شمشير را با خود دارم و با همان دل با دشمنم رويارو مى شوم. 5 . على عليه السلام همچنين عاص بن سعيد ، رزم آور نيرومند قريش و نوفل بن خُوَيلِد ، دشمن شرور و كينه توز پيامبر صلى الله عليه و آله را به خاك افكند . 6 . چون فرمان حمله عمومى صادر شد و نيروها در هم آميختند و آتش نبرد ، شعله ور گشت ، اين على عليه السلام بود كه چونان شيرى خشمگين بر دشمن مى تاخت و آرايشِ نظامى آنان را در هم مى ريخت و از كشته ، پُشته مى ساخت ، بدان سان كه آورده اند 35 نفر از هفتاد تن كشته هاى مشركان ، با ضربت شمشير على عليه السلام بر خاك افتادند . 7 . او كه در آن هنگام در عنفوان جوانى بود ، با اين شهامت ها ، شجاعت ها و رزم آورى ها ، مدال افتخار جاودانه «لا سيفَ إلّا ذوالفقارِ ولا فَتى إلّا علىٌّ» را به دست آورد .