responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 996

اطلاق مفرد بر تثنيه

اطلاق مفرد بر تثنيه

(ذکر صيغه مفرد و اراده تثنيه؛ از اقسام مجاز لغوى)

«اطلاق مفرد بر تثنيه» از اقسام مجاز لغوى، به معناى آوردن مفرد و اراده تثنيه است؛ مانند:

1.((وَاللّهُ وَرَسُولُهُ أَحَقُّ أَن يُرْضُوهُ إِن كَانُواْ مُؤْمِنِينَ) ؛ )در صورتى كه اگر مؤمن باشند [بدانند] سزاوارتر است كه خدا و فرستاده او را خشنود سازند (توبه// 62) .

در اين آيه، ضمير منفصل «ه» در «يرضوه» مفرد آمده است؛ در حالى که مراد، خداوند و پيامبر او (تثنيه) است؛ به دليل تلازم ميان رضاى خدا و رضاى رسول او.


[1]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 129
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 996
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست