نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 981
اطلاق جمع بر
مفرد
اطلاق جمع بر
مفرد
(ذکر صيغه جمع
و اراده مفرد؛ از اقسام مجاز لغوى)
بهکارگيرى صيغهاى
به جاى صيغه ديگر، مانند اطلاق جمع بر مفرد، يکى از گونههاى مجاز لغوى است؛ مانند:
1.((وَإِذْ قَتَلْتُمْ نَفْساً...) ؛ )و چون شخصى
را كشتيد (بقره// 72) . در اين آيه، با اين که قاتل يک نفر است «قتل» را به جمع نسبت داده است.
2.(... قَالَ رَبِّ ارْجِعُونِ) ؛ مىگويد پروردگارا مرا بازگردانيد
(مؤمنون// 99) . در اين آيه، «ارجعون» به صورت جمع آمده و بر مفرد اطلاق شده است.
مثالهاى فوق براى اطلاق جمع بر مفرد بر اساس
نوشته سيوطى و زرکشى بيان شده است؛ ولى بنا بر تحقيق، اين آيات تفسير ديگرى نيز دارند.
[1]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد3;صفحه 6
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 130
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 981