اسلوب معاني قرآن

اسلوب معاني قرآن

(شيوه خاص قرآن در به‌کارگيرى الفاظ بدون خطا در رساندن معنا)

علم معانى يکى از سه علم تشکيل‌دهنده علم بلاغت است که با رعايت آن، از خطا در رساندن مقصود گوينده به ذهن شنونده جلوگيرى مى‌شود. سخن در معانى و بيان، به اعتبار لفظ، فصيح خوانده مى‌شود؛ زيرا نگاه فصاحت به مجرد لفظ است. و به اعتبار لفظ و معني، بليغ خوانده مى‌شود؛ زيرا نگاه بلاغت به هر دو سو است؛ اما بديع را نه فصيح مى‌دانند و نه بليغ؛ زيرا بديع، امرى خارجي است که مقصود آن تنها آراستن کلام است.

اسلوب معانى قرآن، به شيوه خاص قرآن کريم در به‌کارگيرى الفاظ اشاره دارد که آن را از هرگونه اشتباه در رساندن معانى موردنظر مصون مى‌دارد و مفاهيم وحيانى را به بهترين وجه و بدون هيچ نقصى به مخاطب مى‌رساند.

نيز ر.ک: اسلوب بلاغى قرآن.