responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 91

آيات صفت تعجب

آيات صفت تعجب

(آيه 12 سوره صافات؛ يکي از آيات متشابه در باب صفات الهي)

آيات 11و 12 سوره صافات در باره قدرت الهي و تصور نادرست کفار نسبت به خداوند چنين مي‌فرمايد:((فَاسْتَفْتِهِمْ اَهُمْ اَشَدَّ خَلْقاً اَمْ مَنْ خَلَقْنا اِنّا خَلَقْنا هُمْ مِنْ طينٍ لازِبِ بَلْ عَجِبْتَ وَ يَسْخَرونَ) ؛ )«پس (‌اي پيامبر! از اين کفر گرايان) بپرس که: آيا اينان از نظر آفرينشِ (مجدّد) سخت ترند يا کساني که پيش از اينان آفريديم؟ به يقين ما آنان را از گلي چسبنده پديد آورديم. بلکه (تو از حق ستيزي آنان) تعجّب مي‌کني در حالي که [آنها] ريشخند مى‌كنند!».

مفاد اين دو آيه، خطاب به پيامبر اکرم (ص) و بيان شگفت زدگي آن حضرت است به خاطر حق ناپذيري و انکار معاد از سوي کافران.

اما در بعضي قرائت‌ها، مثل قرائت حمزه و کسايي، «عَجِبتُ»- به ضمّه- خوانده شده است، که مطابق اين قرائت، صفت تعجب به خداوند نسبت داده شده است.

در برخي احاديث هم اين امر ديده مي‌شود، مثل: (عَجِبَ ربُّكم مِن زَلَلِكُم و قُنُوطِكم) ، و: (إنّ الله يَعجُبُ مِنَ الشابِّ إذا لم يكن له صبوةٌ) .

در توجيه انتساب تعجب به خداوند وجوه مختلفي بيان شده است، از جمله اينکه تعجب خداوند از چيزي، به معناي انکار آن، و بيان موقعيتي است که سزاوار تعجب است.

و اما در آيه:((وَ إِنْ تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ))(رعد//5) تعجب به خداوند نسبت داده نشده، بلکه خطاب به پيامبر (ص) ، قول مشرکان را شايسته تعجب دانسته است.


[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه (88-89)
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه (22-23)
[3]طوسي ، محمد بن حسن ، 385 - 460ق.;التبيان في تفسير القرآن;جلد8;صفحه 485
[10]همان;جلد6;صفحه 219
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 91
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست