نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 907
استفهام تسويهاي
استفهام تسويهاي
(پرسش به قصد
بيان يکسان بودن نتيجه دو کار)
«استفهام تسويهاى» از اقسام استفهام مجازى است
و بر سر جملهاى مىآيد که مىتوان به جاى آن، مصدر آورد؛ مانند:
1.((وَسَوَاء
عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ) ؛ )و آنان
را چه بيم دهى [و] چه بيم ندهى به حالشان تفاوت نمىكند نخواهند گرويد (بقره//
6؛ يس// 10) ؛ يعنى «سواء عليهم الانذار و عدمه».
2.(... سَوَاء عَلَيْنَآ أَجَزِعْنَا أَمْ صَبَرْنَا مَا لَنَا مِن مَّحِيصٍ)
؛ چه بىتابى كنيم چه صبر نماييم براى ما يكسان است ما را راه گريزى نيست
(ابراهيم// 21) ؛ يعنى «سواء علينا الجزع والصبر».
[1]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد2;صفحه (336-337)
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد3;صفحه 271
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 907