استفهام ترغيبي

استفهام ترغيبي

(پرسش به قصد تشويق مخاطب به انجام کارى)

ترغيب يعنى تشويق و ايجاد انگيزه براى انجام کارى. «استفهام ترغيبى» از اقسام استفهام مجازى و به اين معنا است که گوينده براى تشويق مخاطب بر انجام کارى سخن خود را به صورت سؤال مى‌آورد؛ مانند:

1.((مَّن ذَا الَّذِى يُقْرِضُ اللّهَ قَرْضًا حَسَنًا...) ؛ )كيست آن كس كه به [بندگان] خدا وام نيكويى دهد (بقره// 245) .

در اين آيه، خداوند براى تشويق و ترغيب مردم به قرض‌دادن، سخن خود را به صورت سؤال آورده است.

2. (... هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِّنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ) ؛ آيا شما را بر تجارتى راه نمايم كه شما را از عذابى دردناك مى‌رهاند (صف// 10) .

در اين آيه، خداوند براى ترغيب مردم به ايمان و جهاد، کلام را به صورت استفهام ادا کرده است.