نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 898
استفهام تاكيدي
استفهام تاكيدي
(پرسش به قصد
تأکيد محتواى پرسش قبلى)
«استفهام تأکيدى» از اقسام استفهام مجازى است
که براى تأکيد استفهام پيش از خود مىآيد؛ مانند:(أَفَمَنْ حَقَّ عَلَيْهِ كَلِمَةُ الْعَذَابِ أَفَأَنتَ تُنقِذُ مَن فِى النَّارِ)
؛ پس آيا كسى كه فرمان عذاب بر او واجب آمده [كجا روى رهايى دارد] آيا تو كسى
را كه در آتش است مىرهانى (زمر// 19) .
آيه مىخواهد بگويد کسى که عذابش قطعى است، تو
نمىتوانى او را نجات بدهي.
برخى گفتهاند: «مَن» شرط است و «فا» در «فأنت»
جواب شرط، و همزه در «أفانت» به دليل طولانى شدن کلام و براى تأکيد، تکرار شده است.
[1]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;صفحه 273
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 898