استعمال طلب به‌جاي خبر

استعمال طلب به‌جاي خبر

(از گونه‌هاى مجاز لغوى)

آوردن صيغه طلب به جاى صيغه خبر، مجاز لغوى به شمار مى‌آيد؛ مانند:

1.((... فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا...) ؛ ) [خداى] رحمان به او تا زمانى مهلت مى‌دهد (مريم// 75) . در اين آيه شريفه، «فليمدد» خبرى است که به شکل امر آمده و به معناى «يمد» است.

2. (... اتَّبِعُوا سَبِيلَنَا وَلْنَحْمِلْ خَطَايَاكُمْ...) ؛ راه ما را پيروى كنيد و گناهانتان به گردن ما (عنکبوت// 12) . در اين آيه نيز «لنحمل» طلب است که به معناى خبر يعنى «نحمل» و «نحن حاملون» آمده است.