اسباب مدّ

اسباب مدّ

(امور مقتضى کشيدن حروف مدّ)

براى کشيدن حروف مدّ (واو، يا، الف) سبب لازم است. اگر حرف مدّ سبب نداشته باشد، آن را «مدّ طبيعى»، «مدّ اصلى» يا «مدّ ذاتى»، و چنانچه حرف مدّ سبب داشته باشد، آن را «مد غيرطبيعى» مي‌گويند.

اسباب مدّ را دوگونه دانسته‌اند: 1. سبب لفظى مد؛ 2. سبب معنوى مد.

سبب لفظى - همان‌گونه که از اسم آن پيدا است- در لفظ مشهود است؛ برخلاف سبب معنوى که بدون پيدا بودن در لفظ، موجبات مدّ را فراهم مى‌آورد.

نيز ر.ک: سبب لفظى مدّ؛ سبب معنوى مدّ.