ارضي و سمايي

ارضي و سمايي

(وحى نازل شده در زمين يا آسمان؛ از تقسيمات آيات و سُوَر قرآن)

دانشمندان علوم قرآنى، آيات و سوره‌هاى قرآن را به جهات گوناگون همچون زمان و مکان نزول، فصل نزول، حالات و کيفيت نزول و… تقسيم کرده‌اند. يکى از آن‌ها، تقسيم قرآن به ارضى و سمايى است. بخش عمده آيات و سوره‌هاى قرآن، در زمين و در شهرهاى مکه و مدينه، و اندکى از آيات نيز در سفر معراج و در آسمان نازل شد؛ لذا قرآن کريم به «ارضى» و «سمايى» تقسيم شده است.

جلال‌الدين سيوطى مى‌گويد: «بخشى از قرآن در آسمان و بخشى در زمين، و بخشى ميان آسمان و زمين، و بخشى در غار و در دل زمين نازل شده است». او آن‌گاه آيات نازل شده در غير زمين را برشمرده است.

نيز ر.ک: آيات سمايي.