ادات نهي

ادات نهي

(ادات به کار رفته براى نفى مابعد)

ادات نهي، يعنى اداتى که در معناى نهى به کار رفته است؛ مانند: «لا» در آيات ذيل:

1.((لاَّ يَتَّخِذِ الْمُؤْمِنُونَ الْكَافِرِينَ أَوْلِيَاء مِن دُوْنِ الْمُؤْمِنِينَ...) ؛ )مؤمنان نبايد كافران را به جاى مؤمنان به دوستى بگيرند (آل عمران// 28) .

2. (... رَبَّنَا لاَ تُؤَاخِذْنَا إِن نَّسِينَا أَوْ أَخْطَأْنَا) ؛ پروردگارا، اگر فراموش كرديم يا به خطا رفتيم بر ما مگير (بقره// 286) .

«لا»ى نهى به فعل مضارع اختصاص دارد و به آن جزم مى‌دهد. در مثال اول، نهى براى درخواست ترک کار، و در دومى، خواهش، يعنى در مقام دعا است.