ادات ندا

ادات ندا

(ادوات مورد استفاده براي مخاطب قرار دادن يک چيز)

ادوات ندا، ادواتى هستند که در جملات ندا استفاده شده‌اند. «يا» که حقيقتاً يا حکماً براى نداى بعيد به کار رفته، مشهورترين حرف ندا شمرده مى‌شود:((... يَا نَارُ كُونِى بَرْدًا وَسَلَامًا عَلَى إِبْرَاهِيمَ) ؛ )اى آتش براى ابراهيم سرد و بى‌آسيب باش (انبياء// 69) . چون «يا» بيشترين کاربرد را در ندا دارد، آن‌گاه که حرف ندا محذوف است، فقط «يا» را در تقدير مى‌گيرند؛ مانند:

1.((يُوسُفُ أَعْرِضْ...))(يوسف// 29) که در اصل «يا يوسف اعرض» بوده است.

2. (... رَبِّ اغْفِرْ...)((اعراف// 151) که در اصل «يا رب» بوده است. )

«أيا» و «هيا» نيز از ادوات ندا شمرده شده‌اند.