responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 723

ادات معيت

ادات مصاحبت

(ادات معيت)

(ادات بيانگر معناى همراهى)

«مصاحبت» يعنى همراهى. برخى از ادوات مصاحبت در قرآن عبارتند از:

1. على:((... وَآتَى الْمَالَ عَلَى حُبِّهِ...) ؛ )و مال [خود] را با وجود دوست داشتنش بدهد (بقره// 177) . يعنى «مع حبّه».

2. مع:((... وَقَالَ اللّهُ إِنِّى مَعَكُمْ لَئِنْ أَقَمْتُمُ الصَّلاَةَ...) ؛ )من با شما هستم اگر نماز برپا داريد (مائده// 12) .

3. با:((فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ...) ؛ )پس با ستايش پروردگارت تسبيح گوى (حجر// 98) .

4. فى:((قَالَ ادْخُلُواْ فِى أُمَمٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِكُم مِّن الْجِنِّ وَالإِنسِ فِى النَّارِ...) ؛ )مى‌فرمايد در ميان امتهايى از جن و انس كه پيش از شما بوده‌اند داخل آتش شويد (اعراف// 38) .


[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد4;صفحه 427و302و284و256
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه (293-205)و250و(238-229)و216
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی    جلد : 1  صفحه : 723
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست