ادات شرط

ادات شرط

(ادات متضمن معناى شرط)

ادات شرط، اداتى است که در معناى شرط استعمال شده است؛ مانند:

1. إذا:((... إِذَا قُمْتُمْ إِلَى الصَّلاةِ فاغْسِلُواْ وُجُوهَكُمْ وَأَيْدِيَكُمْ إِلَى الْمَرَافِقِ...) ؛ )چون به [عزم] نماز برخيزيد صورت و دستهايتان را تا آرنج بشوييد (مائده// 6) .

2. إن:((... إِن يَنتَهُواْ يُغَفَرْ لَهُم مَّا قَدْ سَلَفَ...) ؛ )اگر بازايستند آنچه گذشته است برايشان آمرزيده مى‌شود (انفال// 38) .

3. مَن:((... مَن يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ...) ؛ )هر كس بدى كند در برابر آن كيفر مى‌بيند (نساء// 123) .

4. مهما:((... مَهْمَا تَأْتِنَا بِهِ مِن آيَةٍ)…) ؛ هر گونه پديده شگرفى كه براى ما بياورى (اعراف// 132) .

5. أيّ:((... أَيًّا مَّا تَدْعُواْ فَلَهُ الأَسْمَاء الْحُسْنَى...) ؛ )هر كدام را بخوانيد براى او نامهاى نيكوتر است (اسراء// 110) .

6. أمّا (به فتح همزه و تشديد ميم) : (... فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُواْ فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ…) ؛ پس كسانى كه ايمان آورده‌اند مى‌دانند كه آن [مثل] از جانب پروردگارشان بجاست (بقره// 26) .