نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 680
ادات تقريب
ادات تقريب
(ادات بيانگر نزديکى مفهوم چيزى)
«ادات تقريب» کلمهاى است که معناى تقريب و نزديک شمردن چيزي را مىرساند؛
مانند:
1. أو:((... وَمَا أَمْرُ السَّاعَةِ
إِلاَّ كَلَمْحِ الْبَصَرِ أَوْ هُوَ أَقْرَبُ...) ؛ )و كار قيامت جز مانند يك
چشم بر هم زدن يا نزديكتر [از آن] نيست (نحل// 77) . در اينجا «أو» براي بيان
نزديکي امر ساعت (قيامت) به کار رفته است. برخى گفتهاند در اينجا تقريب از «أو» فهميده
نشده است؛ بلکه از «لمح البصر» فهميده مىشود.
2. قد: اين کلمه اگر با فعل ماضى همراه شود معناى تقريب را افاده ميکند؛
مانند:((... وَقَدْ فَصَّلَ لَكُم مَّا حَرَّمَ
عَلَيْكُمْ...) ؛ )با اينكه [خدا] آنچه را بر شما حرام كرده جز آنچه بدان ناچار
شدهايد براى شما به تفصيل بيان نموده است (انعام// 119) .
[1]زركشي ، محمد بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان
فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد4;صفحه 305
[2]سيوطي ، عبد الرحمان بن ابي بكر ،
849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه (251-186)و209
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 680