نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 662
ادات تذكر
ادات تنبيه
(ادات تذكر)
(ادات مورد استفاده
براي آگاهى دادن به چيزى)
«تنبيه» به معناى آگاهى دادن است، و ادوات به
کار رفته در اين معنا عبارتند از:
1. أ:(أَلَمْ تَرَ إِلَى رَبِّكَ كَيْفَ مَدَّ الظِّلَّ...) ؛ آيا نديدهاى
كه پروردگارت چگونه سايه را گسترده است (فرقان// 45) . و((أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ) ؛ )آيا براى
تو سينهات را نگشادهايم (انشراح// 1) .
2. ألا (به فتح همزه و تخفيف لام) :((... أَلا إِنَّهُمْ هُمُ السُّفَهَاء وَلَكِن لاَّ
يَعْلَمُونَ) ؛ ) هشدار كه آنان همان كمخردانند ولى نمىدانند (بقره//
13) . که بر حتمىالوقوع بودن مابعد خودش دلالت مىکند.
[1]زركشي ، محمد
بن بهادر ، 745 - 794ق;البرهان فى علوم القرآن(باحاشيه);جلد4;صفحه 235و179
[2]سيوطي ، عبد
الرحمان بن ابي بكر ، 849 - 911ق.;الاتقان فى علوم القرآن;جلد2;صفحه 188
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 662