نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 4859
هيپنوتيزم
صفت هَمس
(همس)
(تلفظ حرف با آهستگى و ضعف و بدون جوهر؛
از صفات اصلى حروف)
«همس» در لغت به معناى مخفى بودن، صداى آهسته، ضعيف و بىجوهر است. برخى
از حروف به سبب ضعفى که در آنها است، هنگام تلفظ آنها، آواز به حدى فروگذاشته مىشود
که جوهر صوت در آن حروف ظاهر نمىشود؛ اين حالت را در علم تجويد، صفت همس گويند. در
اين حالت، نَفَس قطع نشده است؛ بلکه جريان دارد و حرف با آهستگى و ضعف تلفظ مىشود.
اين صفت در مقابل صفت جهر و از صفات اصلى حروف است. حروف داراى صفت همس
را حروف مهموسه گويند؛ مانند: س، ش، …
نيز ر.ک: حروف مهموسه.
[1]صبره،علي ،-1948;العقدالفريدفى فن التجويد;صفحه
40
[2]فاضل گروسي ، عبد الحسين ، - 1324;تجويداستدلالى;صفحه
(135-136)
[3]موسوي بلده ، محسن;حلية القرآن قواعد
تجويد مطابق با روايت حفص از عاصم;جلد2;صفحه 50
[4]بيگلري ، حسن;سرالبيان فى علوم القرآن;صفحه
168
[5]پور فرزيب مولايي ، ابراهيم;تجويدجامع;صفحه
52
[6]محيسن ،محمدسالم;الرائدفى تجويدالقرآن;صفحه
47
[7]قرطبي،عبدالوهاب بن محمد،-461ق;الموضع
فى التجويد;صفحه 88
نام کتاب : فرهنگ نامه علوم قرآن نویسنده : دفتر تبلیغات اسلامی جلد : 1 صفحه : 4859